مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات تنه و ران طی ایستادن طبیعی در زنان با و بدون ناهنجاری پشت تاب‌دار

مقدمه و اهداف پشت تاب‌دار یکی از ناهنجاری‌های ستون فقرات و از علل مهم تأثیرگذار بر پاتولوژی ناحیه کمری-لگنی می‌باشد. با این‌حال، به دلیل ناکافی بودن اطلاعات موجود در ارتباط با شیوه ارزیابی، همچنین نبود اتفاق نظر بین محققان در مورد تغییرات عضلانی حاصله از آن، به فعالیت عضلات مربوطه کمتر توجه شده است. از این رو، تحقیق حاضر با هدف مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات تنه و ران طی حرکت ایستادن بین زنان مبتلا به ناهنجاری پشت تاب‌دار و کنترل انجام گرفت. مواد و روش‌ها در تحقیق حاضر 30 نفر از زنان غیرفعال به‌ صورت هدفمند در دو گروه پشت تاب‌دار و کنترل در این تحقیق شرکت کردند. زوایای نوسان و تیلت لگن با استفاده از دوربین، میزان فعالیت عضلات ارکتور اسپاین (پشتی، کمری)، مولتی‌فیدوس کمری، گلتوس ماکسیموس، مدیال همسترینگ، رکتوس ابدومینوس، اکسترنال ابلیک، اینترنال ابلیک و رکتوس فموریس طی وضعیت ایستادن افراد با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شده است. یافته‌ها نتایج t مستقل تفاوت معنادار در میزان زوایای نوسان (001/0p꞊) و تیلت لگن (001/0p꞊) بین گروه پشت تاب‌دار و کنترل نشان داد. همچنین میزان فعالیت عضلات ارکتور اسپاین، مولتی­فیدوس کمری، رکتوس ابدومینوس و اکسترنال ابلیک، اکستنسور ران بین دو گروه طی وضعیت ایستادن تفاوت معناداری نشان نداد (05/0p>) و در میزان فعالیت عضله رکتوس فموریس (012/0p꞊) و اینترنال اببلیک (018/0p꞊) بین دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت. نتیجه‌ گیری یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد به‌ طور کلی انقباضات عضلانی مشابهی در تنه و ران بین دو گروه زنان پشت تاب­دار و کنترل وجود دارد که برخلاف تحقیقات گذشته، تصور موجود در مورد وضعیت غیرفعال پشت تاب‌دار را تا حدودی نقض کرده است. از این رو، این موضوع می­تواند درک بهتری از پوسچر پشت تاب­دار برای مربیان و ورزشکاران در ارزیابی و توانبخشی فراهم آورد.